Anna Witek

Matka Ziemia

wiersz wyróżniony przez Lucjana Stefańskiego na wieczorku poetyckim poświęconym Almanachowi

W kolebce losu pomnożyła życie
Przytuliła dzieciątko ciepłem miłości
Jak kwiat rozchyliła dłonie
Aby dosięgnąć światła czułości
Każda nocka z tysiącem gwiazd
Siała słodkie sny

Ona tak silna i dumna
Klęcząc wytrwale czuwała do rana
Kochając z czułością dłoń świata
Zadumana z pokorą
Jak płatki róż w blasku lśniła
W kolorach zorzy w sercach bliźnich zabłysła

Prawdziwa Matka
Wytrwale idzie z nami przez życie
Torując drogę
Ona jedna jedyna mnoży życie
Dla wszystkich serc czułości
Przytul ją ciepłym promieniem
Ochroń od złego.